Nawigacja
Cytat na dzi¶
Jezus rzek³ do nich: Zarzuæcie sieæ po prawej stronie ³odzi, a znajdziecie. Zarzucili wiêc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyci±gn±æ. (Ewang. wg ¶w. Jana)
Czas biegnie ...
Losowa fotografia
Historia ko¶cio³a w Koz³owicach
Pierwsze udokumentowane wzmianki o Koz³owicach (Koselwitz) pochodz± z 1423 r. – mówi± one o wsi i dobrach, obejmuj±cych 57 budynków, 49 domów, 486 mieszkañców. Jednak trudno powiedzieæ, kiedy zbudowano tu ko¶ció³.
Odno¶nie okoliczno¶ci zbudowania ko¶cio³a w Koz³owicach istnieje legenda, mówi±ca o tym, ¿e pierwotnie ko¶ció³ znajdowa³ siê w Chudobie i by³ "stawk±" w grze w karty. Zwyciêzcom miano przekazaæ ko¶ció³ pod warunkiem rozbiórki i przewiezienia go w ci±gu jednej nocy - i tak siê sta³o. Do transportu zwo³ano ca³± okoliczn± ludno¶æ, a ko¶ció³ "w czê¶ciach" przewieziono na stu furmankach. Pocz±tkowo mia³ on byæ postawiony w centrum Koz³owic, przy g³ównej drodze, ale "niewidzialna si³a" przenios³a zgromadzone belki na jej obrze¿e, gdzie bi³o ¼róde³ko, co wyt³umaczono wol± patrona - ¶w. Jana Chrzciciela.
Pewnym jest fakt, ¿e w XVII w. w Koz³owicach jest drewniany ko¶ció³ – potwierdzaj± to napisy na dzwonach wykonanych w 1651 r. na zamówienie Adama Koschembora herbu Doliwa - w³a¶ciciela maj±tku w Koz³owicach i Jamach (oba dzwony wywiezione podczas II wojny ¶wiatowej aktualnie znajduj± siê na terenie Niemiec).
Równie¿ protoko³y wizytacji biskupich z XVII w. zawieraj± wzmianki o ko¶ciele koz³owickim. Notatka z 1679 r. wymienia kaplicê drewnian± we wsi Koz³owice, lecz bêd±cej w posiadaniu protestantów, dlatego nie przechowuje siê w niej Naj¶wiêtszego Sakramentu, a Msze ¶w. odprawia siê na o³tarzu przeno¶nym. W 1687 r. zanotowano, ¿e istnieje ko¶ció³ filialny, po³o¿ony o jedn± milê od ko¶cio³a w mie¶cie, pod wezwaniem ¶w. Jana Chrzciciela – ca³y drewniany, pod³oga ceglana, jeden o³tarz niekonsekrowany, zakrystia z wod± chrzcieln± w wazie miedzianej pod kluczem, ¶wiête p³yny w komóreczce za o³tarzem przechowywane pod kluczem, lecz Czcigodnego siê w ko¶ciele nie chowa, wchodzi siê do ¶rodka przez jedn± bramê od po³udnia, w ¶rodku jest jasno (wystarczaj±ca ilo¶æ okien), ca³y dach na ko¶ciele jest dobry, przylega do niego dzwonnica drewniana z dwoma dzwonami, a trzeci jest w wie¿yczce ponad ko¶cio³em, a nabo¿eñstwa odbywaj± siê cztery razy w roku: w ¦wiêto Narodzenia Pañskiego, Wielkanoc, Zielone ¦wi±tki i ¶w. Jana Chrzciciela.
W 1744 r. dobra koz³owickie staj± siê w³asno¶ci± rodziny Paczyñskich herbu Topór, z czym nale¿y wi±zaæ wystrój malarski ¶cian wnêtrza ko¶cio³a – w malowanym kartuszu na ¶cianie po³udniowej, nad pierwotnym wej¶ciem do ko¶cio³a, umieszczona jest data 1762. Natomiast w dekoracji malarskiej chóru muzycznego umieszczone by³y dwa kartusze herbowe: Topór (rodzina Paczyñskich) oraz Cio³ek (tym herbem znaczy³a siê rodzina von Aulock – Karol Zygmunt von Aulock by³ fundatorem ko¶cio³a w Jamach, zbudowanego w 1792 r.) – dekoracja ta powsta³a dla upamiêtnienia ma³¿eñskiej pary szlacheckiej.
W 1848 r. zakrystianin Jan Klecha odnowi³ o³tarz g³ówny – o czym mówi pozostawiony napis na tylnej ¶cianie o³tarza.
We wnêtrzu ko¶cio³a nie zachowa³y siê inne inskrypcje, które mog³yby co¶ powiedzieæ o historii. Obecny wygl±d zewnêtrzny scian ko¶cio³a wi±¿e siê z remontem w 1908 r. – obciêto krañce belek buduj±cych ¶ciany oraz wzmocniono konstrukcjê wie¿y. W 1942 r. odnowiony
ko¶ció³ zosta³ konsekrowany.
Od 1986 r., pod patronatem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, staraniem ówczesnego proboszcza ks. Alfreda Skrzypczyka, podjêto prace konserwatorsko-remontowe w ko¶ciele: wymieniono gonty na dachu ko¶cio³a oraz belki wiê¼by dachowej oraz stropu; w ko¶ciele wymieniono drewniane filary, odnowiono ca³y strop, za³o¿ono drewnian± pod³ogê i nowe ³awki; zamontowano now± instalacjê odgromow±; odnowiono dekoracjê malarsk± sklepienia i ¶cian bocznych ko¶cio³a; po³o¿ono granitow± kostkê brukow± przy ko¶ciele oraz w obej¶ciu cmentarza.
W 2006 r. ko¶ció³ zosta³ laureatem Konkursu Generalnego Konserwatora Zabytków „Zabytek Zadbany”.
